wybawić się

wybawić się
wybawić się I {{/stl_13}}{{stl_23}}ZOB. {{/stl_23}}{{stl_33}}wybawiać się {{/stl_33}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wybawić się II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, wybawić sięwię się, wybawić sięwi się, rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'użyć zabawy do woli': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wspaniale się wybawił na weselu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wybawiać się – wybawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uwalniać od czegoś, oswobadzać, ocalać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprytnie wybawił się z kłopotów. Tym posunięciem wybawił się z opresji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybawić — dk VIa, wybawićwię, wybawićwisz, wybawićbaw, wybawićwił, wybawićwiony wybawiać ndk I, wybawićam, wybawićasz, wybawićają, wybawićaj, wybawićał, wybawićany «uwolnić kogoś od czegoś przykrego, wyratować; przyjść komuś z pomocą» Wybawić kogoś z… …   Słownik języka polskiego

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… …   Słownik języka polskiego

  • wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… …   Słownik języka polskiego

  • ocalić — dk VIa, ocalićlę, ocalićlisz, ocal, ocalićlił, ocalićlony ocalać ndk I, ocalićam, ocalićasz, ocalićają, ocalićaj, ocalićał, ocalićany «wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości» Ocalać …   Słownik języka polskiego

  • kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… …   Słownik języka polskiego

  • wybronić — dk VIa, wybronićnię, wybronićnisz, wybronićbroń, wybronićnił, wybronićniony wybraniać ndk I, wybronićam, wybronićasz, wybronićają, wybronićaj, wybronićał, wybronićany «wyratować, wybawić kogoś od czegoś ująwszy się, wstawiwszy się za kimś»… …   Słownik języka polskiego

  • opresja — ż I, DCMs. opresjasji; lm D. opresjasji (opresjasyj) «ciężkie, kłopotliwe, trudne położenie; tarapaty» Być, znaleźć się w opresji. Wybawić kogoś, wyjść cało, obronną ręką, zwycięsko z opresji. Wyratować kogoś z opresji. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • wyciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyciągaćam, wyciągaća, wyciągaćają, wyciągaćany {{/stl 8}}– wyciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wyciągaćnę, wyciągaćnie, wyciągaćnij, wyciągaćnął, wyciągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”